Prawo pracy powstało po to, by zagwarantować ochronę praw pracowniczych. Tak w przeszłości jak i dzisiaj pracownik jest słabszą od pracodawcy stroną stosunku pracy, ten ostatni decyduje bowiem o jego zatrudnieniu, określa jego warunki, decyduje o zwolnieniach.
Kontrakt menedżerski jest umową nienazwaną, co oznacza, iż nie został dotąd uregulowany w przepisach prawa cywilnego. Strony zawierające przedmiotową umowę, mogą na zasadzie autonomii woli stron i dojścia do wspólnego porozumienia, swobodnie określić swoje wzajemne prawa i obowiązki.
Przed chwilą skończyłeś telefoniczną rozmowę, w trakcie której miła pani z działu personalnego oświadczyła, że to właśnie Ty dostałeś „TĘ” pracę, że to właśnie Ty masz przyjść „TAM” w następny poniedziałek na 9.00.
To jasne nikt nie lubi płacić za rzeczy, których na pierwszy rzut oka nie widać i z których nie zawsze się korzysta (służba zdrowia, policja itd.). Szczególnie nikt nie lubi płacić państwu, w które marnotrawi olbrzymie sumy. Płacić jednak trzeba. Jak powiedział ktoś, są tylko dwie pewne rzeczy na świecie: śmierć i podatki.
Umowa o pracę daje pełen zakres praw wynikających z kodeksu pracy. Przy tego typu umowie pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego, macierzyńskiego i zdrowotnego. W czasie choroby pracownik otrzymuje wynagrodzenie wypłacane przez pracodawcę lub ZUS oraz może korzystać z bezpłatnego dostępu do usług medycznych.
Szukając zatrudnienia solidnie się napracowałeś i w końcu otrzymasz wymarzoną posadę. To świetnie! Nie możesz jednak spocząć na laurach. W Twoim interesie jest zapoznać się z najważniejszymi przepisami dotyczącymi zawierania umowy o pracę. Tym bardziej powinieneś się z nimi zapoznać, jeśli to Ty, jako przedsiębiorca, masz być pracodawcą zatrudniającym pracownika.
Polskie prawo odróżnia umowy o pracę od umów cywilnoprawnych (czyli takich, których zasady zawierania zostały określone nie w Kodeksie pracy, a w Kodeksie cywilnym). Na czym polega różnica?
Jest wiele rodzajów umów przewidzianych w Kodeksie Cywilnym, jednak najszersze zastosowanie, jako podstawa świadczenia pracy, mają umowa zlecenie, umowa o dzieło oraz umowa agencyjna.
Sednem i funkcją tej umowy jest uregulowanie świadczenia usług pośrednictwa między stronami umowy. Podpisując umowę agencyjną zgodnie z art. 758 § 1 KC przyjmujący zlecenie (agent), zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy, albo do zawierania ich w jego imieniu. Zleceniodawca zobowiązuje się do zapłaty agentowi umówionego wynagrodzenia (prowizji).
Zawierając umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Umowa o dzieło zgodnie z art. 627 KC jest typową umową rezultatu, umową odpłatną, dwustronnie zobowiązującą, wzajemną i konsensualną czyli będącą wynikiem zgodnych oświadczeń woli obu stron.
Przedmiotem umowy zlecenia jest wykonanie, przez przyjmującego zlecenie, określonej czynności prawnej (odpłatnie lub nieodpłatnie) na rzecz zleceniodawcy. Stronami umowy zlecenia mogą być dowolne osoby fizyczne lub osoby prawne z zastrzeżeniem, że posiadają one zdolności do czynności prawnych. Zleceniodawca zleca wykonanie określonych czynności, a zleceniobiorca wykonuje zlecenie.
poleca:
